“ေဆာင္း”
ေရခဲျမစ္က
အရိုးအဆစ္ ဆက္ထားတဲ့ေနရာမွာ။
တစ္မနက္ခင္းလံုး
စစ္တုရင္အကြက္ေတြပဲ ေရႊ႕ေနေလရဲ႕
ႏွင္းေတြ။
ျပတင္းေပါက္မွာ
သစ္ရြက္ေၾကြသစ္ကိုင္း
ကုန္လြန္ခဲ့ေသာ ေန႔ရက္ေတြအတိုင္း
ေပါ့ဆလို႔ …
ဒီတစ္ႏွစ္လည္း
ဒီလိုျဖစ္ရတယ္
မ်က္ရည္
သူစိမ္း
စိတ္ႏွင့္သက္ဆိုင္ေသာ ဂ်ပ္(ဇ္)
တစ္ခုခုကို ေျပာခဲ့မယ္
ဘာမွ မေျပာျဖစ္ဘူး။ ။
စိုင္း၀င္းျမင့္
===================================
“ေဆာင္း”
မသိနားမလည္သူေလးလို
နံရံကိုတြန္းဖြင့္ဝင္ နံရံကိုၿပန္ေတြ႕လို႔
ဝကၤပါ...။
ဆိုပါစို႔..........
ထူးဆန္းေထြလာတစ္ခုေပၚမွာအမွ
ခ်စ္ေမတၱာဟာ အခု
ထီးတစ္လက္နဲ႔ ဆိုက္ေရာက္လာမယ္လား။
ဒီထက္ေကြ႕ေကာက္ဖို႔လည္းမၿဖစ
လသာသည္ၿဖစ္ေစ
လမသာသည္ၿဖစ္ေစ
ဘဝကိုလည္းဒီအတိုင္းခံယူကာ
ကိုယ့္အေနအထားနဲ႔ကိုယ္ေနခဲ့
ေဂၚသဇင္ပန္းေလးေတြပြင့္ေတာ့
ကၽြန္ေတာ္မွားရင္လည္း ခြင့္လႊတ္ဖို႔
တစ္ဦးတစ္ေယာက္ကေၿပာပါလိမ့္
ခင္ေဇာ္ၿမင့္
===================================
“ေဆာင္းမ်ား”
ၿပတင္းေပါက္ေတြထဲ
ႏွင္းေတြဝင္သြားၾက
ဘယ္ေတာ့မွ ၿပန္ထြက္မလာေတာ့။
ကၽြန္ေတာ္ဟာ
အရြက္နဲ႔ အကိုင္းတုိ႔ရဲ႕
မၿမဲၿခင္းတရားမွာ
ေကာင္းကင္ကို ကိုယ္စားၿပဳခုန္ခ်လာတဲ့
မိုးဖြဲဖြဲေန႔ေလးတစ္ေန႔မွ်
ရာသီအတိုင္း
ႏွင္းေတြနဲ႔ေမွာင္ေနေတာ့
ေကာင္းကင္လည္း မၿမင္ရ
ကၽြန္ေတာ့္ၿပတင္းေပါက္မွာလည
ကၽြန္ေတာ့္ကို မၿမင္ရ
ကၽြန္ေတာ္ အမွားမေၿပာတတ္စ
အရြယ္ေလးတည္းကေပါ့ ..။ ။
ဝင္းျမင့္
===================================
“ေဆာင္းေရာက္ျပီ”
ေရာက္ေပါ့
ေဆာင္းေရာက္ေပါ့
မိုးပ်ံပူေဖာင္းေတြေရာက္ေပါ
သစ္ပင္ေပၚ
မီးလံုးေတြေရာက္ေပါ့။
ကားသံေတြ
ခရာမႈတ္သံေတြ
စိတ္စြဲလန္းမႈနဲ႔ သၾကားနဲ႔လုပ္တဲ့မုန္႔ေတြ
ေရာက္ေပါ့။
ႏွင္းေတြထဲ လမ္းေလွ်ာက္ဖို႔ တနဂၤေႏြေရာက္ေပါ့။
ရုပ္ရွင္ကားသစ္ေတြ
ေရာက္ေပါ့။
စကားေျပာၾကတယ္
ခ်စ္ၾကတယ္။
အဓိပၸာယ္မလို
အဓိပၸာယ္မရွာ
ကေလးငယ္မ်ားဟာ
ၾကီးလာတယ္။
ငါတို႔အတြက္ ပါမလာတာေတြ
ပါလာပါေစေလ။ ။
ေအာင္ခ်ိမ္႔
===================================
“ေနာက္က်သူ”
+++`ငါေတြ႕တယ္ …။
ႏွင္းေတြ . . . ႏွင္းေတြ
ေျမျပင္ေပၚ အလုအယက္ခုန္ဆင္းေနလိုက္ၾကတာ
ေၾကာက္မက္ဖြယ္ တစ္စံုတစ္ခုကေန
ထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္ဖို႕ ႀကိဳးစားေနၾကသလိုမ်ိဳး။
ပ်ံလႊားငွက္ေတြလည္း
အုပ္စုဖြဲ႕ ပ်ံသန္းလာၾကေလရဲ႕ …။
ညည္းတြားသံသဲ့သဲ့
ေလႏွင့္အတူ ေမ်ာလြင့္လာတယ္ ..
ကံေကာင္းခြင့္မရ႐ွာတဲ့
အဆိပ္သင့္ မက္မုန္ပြင့္မ်ားအတြက္ေတာ့
ဒီေဆာင္းဟာ ..ခါးသက္ေနေရာ့မယ္ …။
ၿပိဳးၿပိဳးပ်က္ပ်က္ ..
ေဆးစက္ေရာင္စံုခ်ယ္သ
ေပ်ာ္စရာ ..ပြဲေတာ္ညမ်ား
ဝတ္႐ံုလႊာ ပါးပါး .. ဆံမွ်င္စ ဖါးလ်ား
အနမ္းတို႕ လန္းစြင့္ဝင့္ႂကြား ..
အားလံုးလည္း မူးယစ္ရီေဝ ..
ေျခေထာက္ေတြ … ပ်ံသန္းေနလိမ့္မယ္ …။
တစ္ခ်ိန္က
ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားခဲ့တဲ့ ေကာင္းကင္ႀကီးေတာင္မွ
မွဳန္လို႕မွိဳင္းလို႕ … ဒီဇင္ဘာဟန္ေဆာင္လို႕…။
ခ်စ္သူမ်ားရဲ႕ ခ်ိန္းဆိုထားတဲ့နာရီ
ေစ့ေရာက္ခဲ႕ျပန္ၿပီ …။
ဆြတ္ပ်ံ႕ဖြယ္ဂီတနဲ႕
ေအးစက္စက္ ခရစၥမတ္ည
လေရာင္တစ္စြန္းတစ္စက်ေနတဲ့
ဝက္သစ္ခ်ပင္အိုႀကီးရဲ႕ေအာက္
ခ်စ္တဲ့သူေရ
ဒီႏွစ္လည္း ..တစ္ေယာက္တည္း
ေစာင့္ေမွ်ာ္လြမ္းရစ္ေပဦးေတ
စာ႐ြက္တစ္႐ြက္ကို ဆုတ္ၿဖဲၿပီး
ဒီဇင္ဘာကို ငါေမ့မယ္ …..။
ႏွင္းေတြ . . . ႏွင္းေတြ
ေျမျပင္ေပၚ အလုအယက္ခုန္ဆင္းေနလိုက္ၾကတာ
ေၾကာက္မက္ဖြယ္ တစ္စံုတစ္ခုကေန
ထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္ဖို႕ ႀကိဳးစားေနၾကသလိုမ်ိဳး။
ပ်ံလႊားငွက္ေတြလည္း
အုပ္စုဖြဲ႕ ပ်ံသန္းလာၾကေလရဲ႕ …။
ညည္းတြားသံသဲ့သဲ့
ေလႏွင့္အတူ ေမ်ာလြင့္လာတယ္ ..
ကံေကာင္းခြင့္မရ႐ွာတဲ့
အဆိပ္သင့္ မက္မုန္ပြင့္မ်ားအတြက္ေတာ့
ဒီေဆာင္းဟာ ..ခါးသက္ေနေရာ့မယ္ …။
ၿပိဳးၿပိဳးပ်က္ပ်က္ ..
ေဆးစက္ေရာင္စံုခ်ယ္သ
ေပ်ာ္စရာ ..ပြဲေတာ္ညမ်ား
ဝတ္႐ံုလႊာ ပါးပါး .. ဆံမွ်င္စ ဖါးလ်ား
အနမ္းတို႕ လန္းစြင့္ဝင့္ႂကြား ..
အားလံုးလည္း မူးယစ္ရီေဝ ..
ေျခေထာက္ေတြ … ပ်ံသန္းေနလိမ့္မယ္ …။
တစ္ခ်ိန္က
ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားခဲ့တဲ့ ေကာင္းကင္ႀကီးေတာင္မွ
မွဳန္လို႕မွိဳင္းလို႕ … ဒီဇင္ဘာဟန္ေဆာင္လို႕…။
ခ်စ္သူမ်ားရဲ႕ ခ်ိန္းဆိုထားတဲ့နာရီ
ေစ့ေရာက္ခဲ႕ျပန္ၿပီ …။
ဆြတ္ပ်ံ႕ဖြယ္ဂီတနဲ႕
ေအးစက္စက္ ခရစၥမတ္ည
လေရာင္တစ္စြန္းတစ္စက်ေနတဲ့
ဝက္သစ္ခ်ပင္အိုႀကီးရဲ႕ေအာက္
ခ်စ္တဲ့သူေရ
ဒီႏွစ္လည္း ..တစ္ေယာက္တည္း
ေစာင့္ေမွ်ာ္လြမ္းရစ္ေပဦးေတ
စာ႐ြက္တစ္႐ြက္ကို ဆုတ္ၿဖဲၿပီး
ဒီဇင္ဘာကို ငါေမ့မယ္ …..။
ဒတၱ
===================================
“ေတေလမွတ္တိုင္”
ၾကယ္ေတြ ၾကယ္ေတြ
သမ္းေဝမႈ ေခ်ာင္းေခ်ာင္းထ
ေဟာင္းေလာင္းပြင္႔ေနတဲ႔..ည။
ဝိညာဥ္ႏွင္းမႈန္တစ္စက္
အိပ္မက္ ၿမင္းခြာ အမွတ္(၁၃)
တစ္ေယာက္တည္း အတံုးအရံုးလဲသူ
ငါ႕ ကံၾကမၼာနဲ႔..လူ
ဂမၻီရ သစ္ပင္မွာမွ
စြယ္ေတာ္ပြင္႔အို ရွာခ်င္တဲ႔လက္
ကားစင္တင္ၿပီး မီးရိႈ႕သတ္မယ္။
လၿပည္႔ဝန္းေရ
ပန္းကႏၲာရမွာ
အမုန္းေတြ လဲ႔ၿပာကြဲအက္
ငါဟာ
ကိုယ္႔ကိုကိုယ္ ၿပန္တူးေနတဲ႔
ေပါက္ခြၽန္းတစ္လက္ကြဲ႔ သိရဲ႔လား။
ၿခေသၤ႔နဲ႕ ဘယ္လိုတိုက္တိုက္
ဘီလူးနဲ႔ ဘယ္လိုကိုက္ကိုက္
ခ်စ္မိသူေလာက္ေတာ႔
ဘယ္သူမွ လူမိုက္ မမည္။
ကေဝမီးေတာက္
ေဆာင္းဦးေပါက္ အရက္တစ္အိုး
ၿမဴခိုးေဝေဝေက်ာက္ခဲမ်ား
ငါ႔ကိုထားခဲ႔ပါ။
ေတေလမွတ္တိုင္
ေမွ်ာ္စင္ေတြထက္ ပိုခိုင္လာရဲ႔
ေၿခေထာက္ကတစ္ၿခား လမ္းတစ္ၿခား
ငါဘယ္ေတာ႔မွ မသြားဘူး မိန္းကေလးေရ။
တာရာမင္းေဝ
===================================
“ေဆာင္း”
စိမ့္ေအးမႈဟာ သူ႔သြားနဲ႔
တို႔ရဲ႕ အရိုးကို ကိုက္ထားတယ္။
ရတုဦးဟာ
ျပာႏွမ္းႏွမ္း ယိုစီးလို႔။
ေကာင္းကင္မွာ
ေနမင္းဟာ အခဲျပဳလို႔။
ေျမာက္ေလရဲ႕ ေတာင္ပံစိုစိုမွာလည္း
ႏွင္းဆီရနံ႔အစက္မ်ား ေျပာက္စြန္းလို႔။
ႏွင္းေၾကာင့္ ေငြေရာင္ေပ်ာ္ဝင္ေနတဲ့ မနက္ခင္းဟာ
(အသံေအးခဲ) ေတးျမဳံငွက္မ်ားေနရာ
မိုးမခပင္ အ႐ြက္မ်ားအၾကား
လဲက်သြားလို႔ေပါ့။
အရာဝတၳဳတိုင္းဟာ
ေအးစက္မႈမွာ ေလာင္ကြၽမ္း
ၿငီးေငြ႕ဖြယ္ရာ တြန္႔လိမ္
ျမဴထဲမွာ ဆိတ္ၿငိမ္ေနရဲ႕။
သစၥာနီ
===================================
“ဒီဇင္ဘာ”
မင္းနဲ႔ငါ
တစ္ေယာက္အခ်စ္ကို တစ္ေယာက္ျမင္ႏိုင္ဖို႔
ၿပီးေတာ့
တဆတ္ဆတ္တုန္ေနခဲ့ၾကတာကို အသံထြက္ဖို႔
ေပြ႕ဖက္မႈထဲကို ႏွစ္ေယာက္စလံုး၀င္
အနမ္းတစ္စံုေအာက္မွာ ေခြေခါက္စြာရပ္
အဆင္သင့္ျဖစ္ၿပီဆို
တို႔အလိုအပ္ဆံုး ဆႏၵေတြက
တို႔ကိုယ္ေပၚက ေဆာင္းဥတုကို
ပြတ္သပ္ခ်လိမ့္မယ္ ။ ။
မိုးေ၀း
===================================
“ဒီဇင္ဘာကို ေစာင့္ေနခဲ့ဖူးတယ္”
တစ္ခါတစ္ခါလွည့္ၿပန္လာတဲ့ ဒီဇင္ဘာကို ဝိုင္အနီတစ္ခြက္ထဲ ထည့္ငွဲ႔ ရင္ခုန္ခဲ့ဖူးသလား
သိပ္မေသခ်ာေတာ့ တဲ့ အိပ္မက္ေတြနဲ႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ၿပံဳးမိတာေတြ မ်ားေနၿပီ ..
ေနဆီကို တည့္တည့္ ေလွ်ာက္လွမ္းေနခဲ့ၿပီးကာမွ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေနၾကာပန္းမွန္းသိလုိက္ရသူလိ
အဝါကို နာက်င္စြာ ခါခ်ေနခ်င္တတ္ခဲ့ ………….
အၾကမ္းေရးၿခစ္ထားၿပီး အေရာင္မထည့္ၿဖစ္ေသးတဲ့ ပန္းခ်ီကားခ်ပ္ေတြလိုပဲ
ေန႔ရက္ေတြက အေရာင္မစံုဘူး .. အၿဖဴ အမည္း ခပ္က်ဲက်ဲ ေကာက္ေၾကာင္းေတြနဲ႔
ႏွစ္ပရိေစၦတ ၾကာလာတဲ့အခါ အၿဖဴကလည္း ရင့္အိုဝါေရာ္လာခဲ့ အနက္ကလည္း အု႔ံဆိုင္း မိႈင္းအို လာခဲ့
ဘာနဲ႔မွ အသစ္ၿပန္စလို႔ မရေတာ့ဘူး ….
ဒီဇင္ဘာကို ေစာင့္ေနခဲ့ဖူးတယ္ …
စိမ္းၿပာေရာင္ တာကြိဳက္စ္ေတြ၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ၾကည္ညဳိေနတဲ့ နာဆစ္ဆပ္စ္ ေတြ ..
မဖြင့္ပဲ ပြင့္ထြက္လာတဲ့ သကၠရာဇ္ အသစ္စက္စက္ေတြ .. အလုိလို ေဟာင္းအိုသြားတဲ့ ဒီဇင္ဘာေတြ..
အမ်ားအတြက္စေတးၿပစ္လုိက္တဲ့
အစိမ္းေရာင္ၿမစ္ေတြက တေဝါေဝါ .. အဝါေရာင္ၿမိဳ႕ေတာ္ေတြက အလွ်ံတညီးညီး
အနီေရာင္လက္ေဆာင္ထုပ္ၾကီး တစ္ထုပ္ ေကာင္းကင္က ၿပဳတ္က်လာခဲ့တယ္ …
ဘယ္ေတာ့မွ ဖြင့္မၾကည့္ၿဖစ္လိုက္တဲ့အတြ
အေရွ႕ စူးစူးဆီမွာေတာ့ ၾကယ္တစ္လံုးက တဝုန္းဝုန္း ေတာက္ေလာင္ လင္းၿမေနခဲ့…
သိပ္ေမာလြန္းလို႔ ခဏေလာက္ၿဖစ္ၿဖစ္ အသက္ရွဴရပ္ထားလုိက္ပါရေစ …
ေခါင္းေလာင္းသံေတြက ဝင္သက္ထြက္သက္နဲ႔ ၿငိၿငိေနတယ္ …
ဘယ္ေတာ့ ႏွင္းက်မယ္မွန္းမသိ .. ဘယ္ေတာ့ ပန္းပြင့္မယ္မွန္းမသိ …
ဘယ္ေတာ့ ပင္လယ္ေရခမ္းမယ္မွန္းမသိ ဘယ္ေတာ့မွ ငါ့ကိုမိမယ္မွန္းမသိ …
ဒီဇင္ဘာေတြကို ေစာင့္ေနခဲ့ဖူးၿပီး ဒီဇင္ဘာေတြက ငါ့ကိုၿပန္ေစာင့္ေနခဲ့ကာမွ
ငါက ဒီဇင္ဘာေတြဆီ ၿပန္ေရာက္ၿဖစ္ေတာ့ဘူး ……….
မေနာ္ဟရီ
===================================
“ေဆာင္းနတ္မယ္”
တယ္လီဖုန္းေလးသည္
အေႏြးထည္ေလး တထည္ပမာ
ျမဴႏွင္းေတြ ဘယ္ေလာက္ၾကမ္းၾကမ္း
လူေတြ သတၱဝါေတြ အခ်စ္စိတ္ေတြ
ဘယ္ေလာက္ခ်မ္းခ်မ္း
ဒီ တေဆာင္းကို
သူမ၏ အသံျဖင့္ ကြ်န္ေတာ္ခုခံမည္။
ေကာင္းကင္က ၾကယ္ေတြ
နာလိုခံခက္ ျဖစ္ေအာင္
ခ်စ္သူ႔ စကားသံျဖင့္
ႏွလံုးသားတို႔ အစြမ္းကုန္လင္းလက္ၾကသည္။
မေမွ်ာ္လင့္ေသာ တညသ၌ဝယ္
ကြ်န္ေတာ့္ ရင္ထဲ၌
ပင္လယ္ႀကီးတခုကို ေတြ႔ရ၏။
တယ္လီဖုန္းေခၚသံႏွင့္ သူမ အၾကား
ျမင့္မိုရ္ေတာင္ႀကီးျခားေနသ
ညႀကီးမင္းႀကီး
လမ္းမီးတိုင္ ဝါဝါေတြေအာက္၌
ႏွင္းေတြ ႏွိပ္စက္သမွ်
တယ္လီဖုန္းကေလး
ခိုုက္ခိုက္တုန္ ခ်မ္းရ၏။
ထို႔အတူ ခုႏွစ္ေဆာင္ ဘံုျမင့္၌
ႏွင္းဆီပြင့္ေလးေရာ အိပ္ေပ်ာ္ပါရဲ႕လား။
ေကေဇာ္
===================================
စည္သူေအာင္ @ ေဏသစ္ စုစည္းေပးပါသည္။
