အ့ဲဒီ႔ မိန္းမက……
ရယ္ရင္းနဲ႔ မ်က္ရည္က်တတ္တ့ဲလူမ်ိဳး
အဆံုးရွာရင္းနဲ႕ အစ ေပ်ာက္သြားတတ္တ့ဲလူမ်ိဳး
လမ္းသြားရင္ေတာင္
ခလုတ္တိုက္ျပီးမွ
အိမ္ျပန္ေရာက္တတ္တဲ႔ လူမ်ိဳး………
တစ္ခါတစ္ခါ ဗင္းနစ္ျမိဳ႕စားကို အားက်မိေပမ့ဲ
ကိုယ့္အသားကိုယ္
လွီးထုတ္ပစ္ဖို႔ကလည္း သတၱိမရွိျပန္……
တကယ္ေတာ့…
ငါဟာ အာလာဒင္ ကန္ထုတ္သြားတ့ဲ
ဆီမီးခြက္ အစုတ္မွ်သာ ျဖစ္တယ္
မသိျခင္းေတြေက်ာ္သြားတ့ဲအခါ
မရွိျခင္းေတြက ဦးတိုက္ေရာက္လာ
ဝလံုးနဲ႔ သုည
သုည
ျပီးေတာ့……
ဝလံုး……
လက္တံေပ်ာက္သြားတ့ဲ နာရီလို……
တစ္ခ်က္ခ်က္ ေအာ္ေနေပမဲ႕
ဘယ္အခ်ိန္မွန္းကို မသိေတာ့…… ။ ။
စုန္း
ရယ္ရင္းနဲ႔ မ်က္ရည္က်တတ္တ့ဲလူမ်ိဳး
အဆံုးရွာရင္းနဲ႕ အစ ေပ်ာက္သြားတတ္တ့ဲလူမ်ိဳး
လမ္းသြားရင္ေတာင္
ခလုတ္တိုက္ျပီးမွ
အိမ္ျပန္ေရာက္တတ္တဲ႔ လူမ်ိဳး………
တစ္ခါတစ္ခါ ဗင္းနစ္ျမိဳ႕စားကို အားက်မိေပမ့ဲ
ကိုယ့္အသားကိုယ္
လွီးထုတ္ပစ္ဖို႔ကလည္း သတၱိမရွိျပန္……
တကယ္ေတာ့…
ငါဟာ အာလာဒင္ ကန္ထုတ္သြားတ့ဲ
ဆီမီးခြက္ အစုတ္မွ်သာ ျဖစ္တယ္
မသိျခင္းေတြေက်ာ္သြားတ့ဲအခါ
မရွိျခင္းေတြက ဦးတိုက္ေရာက္လာ
ဝလံုးနဲ႔ သုည
သုည
ျပီးေတာ့……
ဝလံုး……
လက္တံေပ်ာက္သြားတ့ဲ နာရီလို……
တစ္ခ်က္ခ်က္ ေအာ္ေနေပမဲ႕
ဘယ္အခ်ိန္မွန္းကို မသိေတာ့…… ။ ။
စုန္း
0 comments:
Post a Comment